Το σκοτεινό μυστικό της Φθιώτιδας

Ο σύζυγος και πατέρας τεσσάρων παιδιών δεν ξενοκοιτούσε μόνο τις όμορφες γυναίκες του χωριού, αλλά και την αρραβωνιαστικιά του ίδιου του γιου του, που έμενε μαζί τους. Tον είχαν πιάσει στα πράσα τουλάχιστον δύο φορές. Η σύζυγός του, που τον είδε σε υπερβολικά «τρυφερή» στάση με την μέλλουσα νύφη τους στο δωμάτιο με τα βαρέλια, αλλά και ένας συγγενής τους, στην αυλή του σπιτιού του, όπου την είχε βάλει να καθίσει στα γόνατά του, ένα ζεστό βράδυ του καλοκαιριού.

Ο 24χρονος γιος του αρνιόταν να πιστέψει τους ψιθύρους, ίσως για να μην χαλάσει τις σχέσεις του με την οικογένειά του. Ο Γιώργος ήταν συνεσταλμένο παιδί, που σεβόταν, αν όχι φοβόταν, τον πατέρα του και δεν του αντιμιλούσε ποτέ. Όταν, όμως, τον διαβεβαίωσαν ότι δεν ήταν μόνο κουτσομπολιά από «κακές γλώσσες», άρχισε να γεννιέται μέσα του η ιδέα να εγκαταλείψει το μικρό χωριό των 250 κατοίκων κοντά στη Λαμία, όπου οι ντόπιοι ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης και οι νέοι παρατούσαν νωρίς το σχολείο για να τους βοηθούν στα χωράφια ή αναζητούσαν καλύτερη τύχη στη μεγάλη πόλη.

Ο δρ. Εγκληματολογίας Παναγιώτης Παπαϊωαννου μιλάει για τα χαρακτηριστικά του εγκλήματος και το τοποθετεί στο χώρο και το χρόνο ενώ παράλληλα, με την ιδιότητα του δικηγόρου, σχολιάζει την τακτική της υπεράσπισης.